Tamamdır !!

Görüşmeyi atlattık. Eve geldik üst baş değiştirip birde güzel yemek yedikten sora gectim pc basına...

Farkettimde (Levent'ten eve gelene kadar !) ben istediğim şeyleri başarabilirim. Yani bunun için kendimi çok çok zorlamama gerek yok. Ya da fazladan bişeyler yapmaya ihtiyacım yok. Sadece kendim olmakla bile birçok kapıyı açabilirim.

Biliyorum ki bir çok konu var öğrenmem gereken öğrenebilirim ! Yapmak istediğim çok şey var yapabilirim ! Ama ne zaman kendime inanmaktan vazgeçip bi zavallı gibi başka şeyler düşünüyorum o zaman işte elimde avucumda olmayanları görüp kendi kendimi mutsuz ediyorum...

Şöyle bir baktım da yazılar hep aynı adam üzerine dönüp duruyor. Tabi henüz erkek nesli tükenmediyse (ki bence insan olanları tükenmiş !) ben arayana kadar onlar çıksın ortaya !

Hatta niye arıyorum ki ? Neden yani ? Gerek yok !!! Şu anda üzülüyorum belki iyi de daha sonrası için simdiden üzülmeme gerek yok !

Hayat benim hayatım ve işte bu olay da buraya kadar !