9 Aralık 2009 Çarşamba

Maşallah..

Yani herkesin keyfi öyle yerinde ki. Maşallah, Allah arttırsın demekten baska birşey gelmiyor aklıma...

Yüzümün ne kadar felaket oldugunu iş arkadaslarımdan birinden duyunca anladım. Korkunc bi durum tabi...

Bugun kapatıcı fln alayım en iyisi. Böyle olmayacak bu.

İçim içimi yiyor. Ya aynı ucakla gidersek, ya yan yana oturmak zorunda kalırsak??? Aptallığım zirve yapmış olabilir ama ama ama işte...

Sevmediğim halde kendimi zorluyorum onu düşünmeye, diğerini düşünmemek amaç. "Ama"lar peşimi bir bıraksa... Bir kendime gelsem. Neler yaparım bi düşünmek lazım... O'nu düşünüp, gerçekten O'nunla olmayı hayal etmek isterdim herhalde. Hayallerimden korkuyorum. Ya olmazsa? Hayal kurdum diye olmazsa?

Onu sevdiğimi söylesem, dursa dinlese, sarılsa... Ben bu cesarete sahip olmadım hiç bir zaman. Gülümsemedim gerçekten birine. Tam anlamıyla birini düşünmedim bile. Tam tam aşık oldum. Gerçekten sevdim diyebileceğim bi sırada onun gitmesi en cok canımı acıtan. O'nun bi başkasının yanında olması. Sanırım düşünüldüğünden daha da aptalım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder