15 Eylül 2010 Çarşamba

Bile Bile...




Sesimi duymam, ne zamandır araftayım.

İki arada bir derede kaldım. Sanırım. Yani. Aklımı karıştıran onca olayın sonucunda hissettiğim bu. Kendi haykırışlarımı bile duyamamak ne acı değil mi?

Anlatamadığım onca olaya karşılık anlattıklarıma aldığım tepkiler. Ya sizin duymadıklarınız? Bilmedikleriniz? Anlayamazsınız diye anlatmıyorum.

Ben bile yaşarken anlayamadım bi çoğunu. Geleni, gideni, seveni, isteyeni, akıllısı, delisi, gündüzü, gecesi... Ahhh! 22 yaşında değilim sanki. 22 dakikam kalmış gibi.

Her seferinde aramadan çıkar karşıma herşey. Arasam neler bulurdum acaba? Oyyy!

2 yorum:

  1. - İki arada bir derede kalmak vazgeçişin başlangıcıdır.. Dikkat!! Yüreğine Sağlık Canım..

    YanıtlaSil
  2. sen misin bloga yorum isteyen ! ya hayır anlamıyorum sana ısrarla yazıyorum bırak o hayatındaki herifi diye anlamamak için diretiyosun resmen kendine gel be kızım toparla aklını başına kullanılma daha açık nasıl anlatabilirim sana kullanıyo seni mi demem lazım ??

    YanıtlaSil