15 Eylül 2010 Çarşamba

Sayenizde...



Yeniden denemeye kalktığım için, bana göre olmayan şeyleri yeniden yeniden yaşamaya çalıştığım için. Üzdüğüm, kırdığım için.

Onca kişiyi üzdüm, kırdım, hırpaladım. Sanırım ben sevmeyi de sevilmeyi de bilmiyorum. Dün Twitter'da biri "birinin kadını olmak istiyorum. Hem sevilmek, hem şımarmak..." demişti. Ne doğru söylemiş.

İstediğim tam da bu. Varlığını hissetmek istiyorum birinin. Yokluğuyla savaşmak değil. Canım her yandığında kollarını dolasın. Aklımı dağıtsın. Benimle olsun. Yalnız benim olsun. Tamamı hayal ürünü değil mi?

Yerimi bilmem, bilmem ne taraftayım.

Yerimi de bilmiyorum ben. Yurdumu da. Kırıldığım döküldüğümde sığınacak kimseyi de bilmiyorum. Ağlarken gözlerimi kapatmak dışında bildiğim tek bişey bile yok. Öyle boşum ki.

"Ya biriyle mi dolu oluyorsun?" diye sorarlar adama. Alakası bile yok. Ben boşluktan bahsederken kimseye bir şey hissedemediğimi söylemek istemiştim. Hissettiğimdeyse "boşa kürek çek"miş oluyorum. Yazık ya. Cidden.

Yoruldum ben. Savaşmaktan yoruldum. Ayakta kalmaya uğraşmaktan yoruldum. Beni rahat bıraksın herkes. Tüm o aklımı karıştıranlar. Bana musallat olanlar. Hepsi gitsin. Çöp olsun. Uzak olsun. O kadar fazlasınız ki. O kadar çok ve boşsunuz ki. Yaşınız ne kadar büyükse zararınız da o kadar büyük.

Kırılacak bir parça kalmadı artık. Dayanacak güçte. Kendime olan güvenim bile gitti. Tebrik ederim. Kızgınlığım güvenimi yerle bir etti. Tüm değerlerim yok oldu. Sayenizde.

Öyle saçma olayların içine çekildim ki. Size de insanlara da olan inancım tükendi. Ama dert mi? Yerine yeni inançlar bulurum. Olmadı Buddha'ya adarım kendimi.

1 yorum:

  1. "Varlığını hissetmek istiyorum birinin. Yokluğuyla savaşmak değil. Canım her yandığında kollarını dolasın. Aklımı dağıtsın. Benimle olsun. Yalnız benim olsun."

    demişsin her insanın istediği bu değil mi zaten? Kadın olsun erkek olsun aşk diye sevgi diye peşinden koştuğu hep kendi mutluluğu değilmidir ki? Her insan korunup kollanmak ister şımartılmak ister. Başlarda aslında herşey iyidir mutlusundur seni şımartır çünkü seni tanımıyordur tanımak için herşeyi yapar üzerinde ne emekler harcar ama gün gelir istediklerini bulamayınca ve tanıyacak birşeyi kalmayınca sevgi de aşk da yalan kalır yanında...

    Asıl olan nedir? Bunu bulmak gerek hayatta ben bu hayattan ne istiyorum. O bana ne verebilir.

    Bizi daima yalnızlığa iten beynimizdeki düşünceler ve isterler olduğuna inanırım hep ne zaman çok mutlu olduğumu hissetsem başa sarar yalnızlığıma geri dönerim. Hayata çok karmaşık bakıyoruz çok şey istiyoruz ondan belki de biraz basite indirmemiz gerekli bu hayatı.

    YanıtlaSil