20 Eylül 2010 Pazartesi
Yine!
Ey kör anla! Bu yer bu gök boş!
Böyle tüllerle sardık, sarmalandık. Dağıldık. Dağıttık. Aklımızda karıştı, içimizde. Değiştirdik bir sürü şeyi. Değişemedik bir türlü.
Arkamızda bıraktık sandık. Sanmakla kaldık hatta. Hep yanımızda getirdik sorunları. Hep problem. Her adımı aynı hatalarla attık.
- İçimde bi boşluk var. Geçmiyor.
Diyorum ya. Geçmeyecek sanırım. Bunu farkettim. Ne doldurduysam almadı. Yetmedi. Bitmedi. Bu hissi yok edemiyorum.
Geçiremedik bir türlü. Aç diyorum işte. Aç. Gözü doymuyor. Ne yaptıysam başaramadım ya benim beceriksizliğim.
Bişey eksik. Bi parça. Bi his. Bulamıyorum. Anlamıyorum.
Bu boşluk, bu açlık geçsin başka bir şey istemiyorum. Nedir ki bu böyle?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder