Var Mısın?

Var mısın? Yok musun? Yanımda mısın? Değil misin? Orda mısın? Sesimi duyar mısın? Beni tutar mısın?

Canım ağlamak istiyor sanki. Bi sebep yok hemde. Bomboş bakıyorum sanki. Duyguları alınmış, eline text tutuşturulmuş bi tiyatrocu gibi. Rolümün gereğini yapıyorum sanki. İstediklerimi değil. Birşeyler eksildi.

Bulamıyorum. Bağırıyorum. Çağırıyorum seni yanıma. Yoksun. Umurunda bile değil. Takmıyorum. Ya da öyle görünüyorum ya. Ne kadar doğru? Ne kadar gerçek?

Kimleri unuttum ben seni de unuturum. Ama olay şu sende beni kandırmak için rol mü yaptın? Yanımdayken mutlu değil miydin mesela? Yanındayken iyi değil miydi? Ah o kadar mı yalandı yani?

Neyse sakinim. Neyse neyse. Umurumda değil. İstediğinle olabilirsin. İstediğinle mutlu olabilirsin. Azad ediyorum seni. :) İstemediğin, bişeyler hissetmediğin biriyle olma tabi ki.

Söylemedin böyle bir şey doğru. Ben uydurdum. Ama yok olman değil ki istediğim. Biri hayatımda bi varlık göstermeyecekse niye onunla olayım? Niye zaman geçireyim? Niye?

Canın isterse yanımdasın ya. Canım isterse yoksun demektir. Sana aşık değilim doğrudur. Ama yanındayken mutluyum. Sana kızsam da, küssem de mutluyum. Fazlasını beklemedim ki. Hatta istemedim ki. Senden bağlılık yeminleri duymayı istedim mi hiç? Bana vaadlerde bulunmanı?

"Bilinçli tüketiciyim." demiştim. "Paylaşımcı" değilim bir tek. Neyse artık seni ilgilendirmez dimi? Di.