Bağlılık yeminleri yalan. Yüzük, imza hikaye. Çocuk bile bağlamaz seni. Durdurmaz.
Gözün dışarıda bi kere. Açsın. Doymuyorsun. Hırslısın. Sabırsızsın. Tecrübelisin. Ama yetmez. Senin aklının çalıştığı şekil bana hiç gelmez.
Çok eğleniyorum. "Kazan" etkisi hüküm sürmekte. Çekiyorum bildiğin. Uslu durmak için yırtsam da kendimi zorla baştan çıkarılıyorum. Şeytana uymak için yer arıyorum. Şeytan aklımda, kanımda, içimde.
- Git.
Diyemem artık. Dursun durduğu yerde. Gözüm açıldı benim. Kanar mıyım güzel sözlere? Kanar mıyım iyi niyetli hallere? İnanır mıyım hiç? Güvenir miyim?
Yemeyelim birbirimizi. Akıllı insanlarız sonuçta. Niyetler belli. Ne diye zorluyoruz ki?
Çok iyi öğrendiğimi düşünüyorum artık. Kural bu :
- Herşey karşılıklı.
Sen beni kullanıyorsun, ben seni. Sen gülüp eğleniyorsun, ben de. Sen keyiflisin, ben daha keyifliyim.
Bana bir şey katmadığına göre eksiltemezsin de. Haksız mıyım?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder