11 Şubat 2011 Cuma

Hayal...




Usul usul hissedersin nefesini... Dokunur, gider. Bişey mı var diye geri dönüp bakarsın? Yoktur hiç bir şey. Anıların dışında tek bir şey.

Kapatırsın gözlerini. Karşındadır işte. Orada. Elini uzatsan tutabilirsin sanki. Gelir eskisi gibi. Sarılır. Kollarında olursun yine. Bırakmamak üzere sarılırsın. Varlığının nasıl olduğunu hatırlarsın. Koklarsın, içine çekersin. "Yine O'nun gibi kokacağım." dersin. Dedin bile.

Yüzünde bir tebessüm. Gamzelerinin güzelliği ortada. Ama gözlerini açsan gidecek. Yok olacak hepsi. Biraz daha. Dayan. Azıcık daha sabret.

Kapıda bir ses. Anahtar çevrilir. Tıkırt. Ve o yanında. Koşarak atlarsın kollarına.

- Nerede kaldın?

Sorusunu sorup cevabını beklemeden öpmeye başlarsın. Nefes nefese bir çift söz dökülür "seni özledim.". Ve yeniden her yerde O. Her şey O.

Gözlerini açtığında tam karşında, yanında, teninde, içinde.

Korkmak yok. Korkular yok. O var. Tutar elinden. Sarılır, sarmalar, korur, kollar. Sevgini de kendini de gizlemene gerek yoktur belki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder