Geçen yıl bu zaman ben radyodaydım. Dünyanın en güzel işine sahiptim. Sonra sevildiğimi sanıyordum. Ramazanın ilk günü bugün ya. Aklımdan geçenler çok fena.
Kapıdan 15 dk görmeye gelen birini hatırlıyorum. Sonra ben yayına o ofisine.
Sonra onunla oruçlu olduğum günler uyumaya çalıştığımızı hatırlıyorum. Çalışıyorduk sadece. Sıcak hava zaten uyu uyuyabilirsen.
Dön sağa, dön sola. Iıh. Olmuyor. Sonra eve gidiyorum. İftarda su içiip uyuyorum, sahura tekrar uyan, sonra radyoya gitmek için yine uyan. Boşuna değilmiş o şuursuzluk halleri. Böyle yanlış seçimleri insan aç karnına yapabilir anca. Kesinlikle öyle.
Tam da bu zamandı işte. Yine ramazan. Yine şuursuzluk hali. Neyse ki seçim gerektirecek bi durum içinde değilim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder