Hayır yeni bi durum yok. Yeni bişeyim yok. Eski eski olaylar işte.
Kararsız olan arkadasla konusmuyoruz o bitti. Diğer uzak olan artık uzak değil galiba.. Yani konusmaları daha içten daha cici. Bir de benimle konusmaya alıstıgını dusunuyorum. Onu düşünmeden edemiyorum hemde bu sıra.. Çok garip değil mi ? Benim gibi bencil, şimarık biri bile baska birini böylesine düşünebiliyor...
Bugun bir toplantı var umarım iyi seyler olur. Cidden yoruldum. Bosa ugrasmaktan, boy verdigim sularda debelenmekten... Hayır normalde depresif biri değilimdir. Aksine birisi yanımda böyle olsa öldürürüm onu ! Tamam acıdım dilimden kurtulamaz ki bunun da ölmekten bi farkı yoktur.
Yüzüm gözüm yine dagıldı. Bir ton sivilce doldu suratım. Sinirden! Stresten! Aptallıktan! Hayır Allah'ın bildigini kuldan saklamak niye ?
Aptallıklarım saymakla bitmez. Herkese güvenirim. Herkesin her sözünün içten oldugunu düşünürüm. Herkesi severim. ( yanlıs anlasılmasın ask olarak değil )
Arıza insanlarla doldurdum cevremi. Tamam sözüm meclisten dısarı diyeyim ama gerek yok. Siz sanki bilmiyorsunuz ne sorunlu ne arıza oldugunuzu... Haha ! Benim yanımdaysanız normal olma ihtimaliniz bile yok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder