26 Eylül 2009 Cumartesi

Haketmiyorum !

Evet biliyorum. Haketmiyorum.

Kötüyüm. Cok cok cok kötüyüm. Düşüncelerim kötü, içim kötü. Bunların karsılıgı bu olanlar.

Mutlulugu haketmiyorum. Sevmeyi de sevilmeyi de. Bagıslanmayı da bagıslamayı da.

Bi gün gercekten ama gercekten sevdigim birinin olacagına inanmıyorum bile.

Gün gelip ayakta kalırsam ozaman da inanmamaya devam edecegim. Gün yüzü görmeden ömrümü tüketecegim. Tüketirken de artık arkama bakmamaya özen gösterecegim.

İçimdeki acıları bi kutuya kilitleme sansım olsa. Ya da herseyi unutma.

Yok yok vazgectim. Sıfırdan baslamaya hak kazansam. Milli piyango fln değil istedigim. Herseye sıfırdan baslamak. Haketmedigim mutlulukların peşinde kosmam söz veriyorum. Yeterki artık üzülmeyeyim. Aglamayayım. Canım acımasın. Yalvarırım. Bitsin. Acılarım tükensin. Lütfen...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder