Milat.

Senden önce senden sonra,
Daha kaç vücut gerek bana,
Benim seni unutmama...

Herkesin hayatında bir milat var, değil mi? Derinden sarsan, üzüp, yıkıp, paramparça hal getiren biri var değil mi? Ondan önceki hayatınıza bir özlem var. Sonrasında gelen durgunluğunuza hep bir bahane var.

Milat işte. S.Ö. ve S.S.

En zoru da ne kadar saçma birine bu anlamı yüklediğinizi farketmek. Kendinden nefret eden ama başkalarıyla bi araya geldiğinde gerçekten güçlü olduğunu sanan biriyse? Ya tüm başına gelenleri haketmiş biriyse? Ona acıdığınızı hiç farketmemişse? Onun için üzüldüğünüzü anlamamışsa?

Sen karşısına geçip istediklerini söyleyememişsen. Hep unutmuşsan söyleyeceklerini. Hep gömmüşsen. Yokmuş gibi davrandıysan.

Ve 0'dan başlama zamanı. Sonrasını yaşarsın ya için acır. Başka insanlar, başka kokular, başka dokunuşlar, başka sözler. Hiç bi zaman o eski halin gibi davranamazsın. Hep birilerinin canına okumak istersin de kendinle kavga eder durursun. Kimseyle bişiler uzun sürmez. Sürsün de istemezsin. Gelsin, gitsin. Gönlünü hoş tutsun. İstediklerini yapsın. Şımartsın. Güldürsün. Gezdirsin. Bi süre sonra insanları kullanmaya başladığını farkedersin.

Hayatında arkadaşların olur. "Oh be" çekip durursun da faydası yoktur. Hatırlama evresine girdiğin an çırpınsan da ııh. Bitti biter, gitti gider. Zaman akmaz, saatler durur. Yanında kimse olmaz. Aklın karmakarışık. Bi tarafın "git kollarına ol", bi tarafın "cehennem ol" der. Sen 2.seçeneği yakın görürsün kendine de o da olmaz. Geride kalanlara ne olacak. Sana ihtiyaçları var.

Tam herşey yerli yerine oturur. Hayat sana güzel olur. O zaman çıkar gelir, geçer karşına. Saçmalayacak bilirsin. Yine de "2 kelime 2 kelimedir." diyerek dinlemeye devam ediyorsun. Tabi ki şaşırtmıyor seni. Önce tatlı tatlı başlıyor konuşmaya, bi yerden sonra iş çığrından çıkıyor. Artık sinirlenmiyorsun bile. Normalde seni deli edebilecek bir sürü kelimeye tavrın "bitti mi?" sorusu oluyor. Kalkıp gidiyorsun.

Giderken gülüyorsun haline. Ne kadar çok şey değişmiş farkediyorsun. Kimseye şans verilmemesi gerektiğini anlıyorsun. Zaten isteyen de olmamıştı ya, neyse.

Değiştiğine seviniyorsun. Herkes değişsin yenilensin istiyorsun. Çevrende hala acı çeken o insanları gördükçe üzülüyorsun. Akılları başlarına "kötü söz" duymadan gelmez biliyorsun. Bişiler bittikten sonra hala birini üzebileceğini düşünen insanlar için de Allah'tan akıl fikir diliyorsun.