10 Temmuz 2010 Cumartesi

Yokluğa...

Olmayan şeyler var. Olmasını isteyip de olduramadığım. Olmasına asla izin verilmeyen. Yanlışlarla doldurulan.

Gelsen ya bir gün. Çıksan ya karşıma. Görsen ya beni. Olduğum gibi.

Kötüysem kötülüğümü. Umudumu, ruhumu...

Yudum yudum verilse sevgiler.

Bi anda hepsi de tüketilmeseler,

Yokluğa karşı gelse içimdeki o ümitler,

Beni de alsan ya yanına,

Olmayan yarınlara...


Yok işte olmaz. Çıkmaz karşına. Sen istersin. O gelmez. Sen istersin. O olmaz. Sen beklersin. O farkına bile varmaz.

Acıtırlar içini. Acıtırlar canını. Acır, yanar, kanarsın. O farketmez. O görmez hiç birini. Görse de anlamaz O.

Onun için var olmadın nasılsa. Onsuz da yasarsın. Onsuz da yol alırsın. Öyle düşünür O.

Yarın var mıdır? Umut var mıdır? Benim için de, senin için de hala hayat var mıdır?

1 yorum:

  1. umutlarının tükenmemesi için hep yeniden yeşertiyorz o farkında olmasada o acıtsada acıyı çeken kendi halinden memnunsa aşk gelmiyen bi baharsa........ acı bazıları için mutluluk arayışı belki bi merhametse aslında bunların hepsi bir yalansa insan niye kendine açı çektirmekten hoşlanır nie hep panik halindedir korkularını sukunet içinde içinde büyütür içerisindeki kocaman yalnızlıga ragmen niye kendini acıtır pekiiii

    YanıtlaSil