Bi eksiklik var. Bi yarım kalmışlık... Bir tuhaflık var. Bir hissizlik...
İçimde bir şeyler yok. Bakıyorum. Soruyorum. I-ıh. Yok.
Hiç bir şeyden zevk almaz mı insan? Hiç bir şeyle mutlu olmaz mı? Hep anlık mı olur böyle şeyler?
Sanki bilmedigim bir parçamda sorun var. Benlik olgusundan koparıp ayırmış, boşluğa sürüklemiş.
Ne verilse doymayan bir boşluk.
Ne söylesem kar etmeyen bir açlık.
Ne duysa mutlu olmayan bir ruh.
Duymak istediklerim değil söylenenler. Beni benden alıp götürenler. Beni istediği hale getirebileceğini düşünenler. Hiç biri değil. Hiç biri ben değil. Hiç biri anlamaz.
Ruhum hasta benim. Ruhum delik deşik. Ruhum yamalar içinde. Ruhumda hasar. Bende değil. Hiç kimse bilmez ya, anlamaz ya olanları. Gizlidir hep orda. Hepsi ama hepsi ruhumda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder