5 Nisan 2011 Salı

Şerefe...





Ağladım delice elimde boş bir şişe
Kutladım bu gece sarılmanı başka kollara


Güvenmememin sebebi ne peki benim?

O yatak başındaki maşa tokalar sonrası nasıl beklersin ki sana güvenmemi? Hesap sormadım sana. Gıkımı çıkarmadım. Dönüp sarıldım, göğsüne yasladım başımı.

- Kimdi? Neydi? Güzel miydi? Çok mu zekiydi? Sevmiş miydin? Sevmiş miydi?

Sorularla boğuştum kaç gece. Sonra klasik. Bitti.

Seninleyken senden başkası olmadı benim hayatımda. Bilemezsin tabi ki.

- Küçük, aptal kadın.

Daha önce karşıma çıkarsalar seni

- Bu adam için üzüleceksin sen, aklını karıştırıp, içini deşecek bu. Kocaman yaralar açacak ruhunda. Hırpalayacak, yakıp yağmalayacak seni. Kaçıp kurtulmak istemeyeceksin. Bile bile atacaksın kendini ateşe. Aptal olacaksın. Sevsin diye bekleyeceksin de ruhu duymayacak. Kör olacak sana karşı, dilsiz olacak, sağır olacak. Senin yerine başka kadınları duyacak. Sevecek. Uğruna yapmadığı kalmayacak.

Deselerdi.

- S.ktirin gidin!

Derdim ben. Ben böyle bi adamı sevmem ki. Aptal olmam ki. Acı çekmeyi isteyecekmişim. Hadi ordan. Yapamaz. Kimse benim canımı yakamaz!

Büyük konuşmamak gerekliymiş. Konuşmak gereksizmiş. Herşey bir bir yazılıymış zaten. Herşey benim kontrolüm dışındaymış.

O herkesin beğendiği umursamaz hallerim bi yere kadarmış.

Ben n'aptım biliyor musun? Bi rüyaya tutundum. Tutunacak bir dalım yokmuş gibi. Sığınacak bi liman gibi. Saklambaç oynarken gördüğüm o virane ev gibi.

Ben istedim böyle olmasını. Kabul. Ben seçtim seni! Daha ilk gün söyledim herkese "bi kaç gün geçsin" diye. Bi kaç gün geçti. Biraz zaman geçti. Bikaç ay geçti. Yıl dönüyor. Seni ben seçtim. Ben yaptım! Bile bile "lades" dedirttim herkese.

23 yıla sadece bi aşk sığdırdım. Bi kez aşık oldum ben. İmkansıza. Ama bi kez sevdim ufaklık. Bi kez birini kendimden daha çok önemsedim. Hı hı.

Ben sevdim. Sen seviştin. Aramızdaki en büyük fark o "iş"ten kaynaklanıyor.

Denedim. Başkasının kollarında da olmayı denedim. Yanında da. Öptüm, kokladım, sarıldım. Ama yapamadım ki. Hastayım belki. Son radde belki.

Sonra birini buldum. İyi geldi. Yaralarımı sardı, korudu, kolladı. Baktı gözlerime gördü galiba. Hiç bir şey söylemedi bana. İçinden konuştu. İçinden anlattı.

Kutlamalar yaptık hep beraber. Güldük, eğlendik, şarkılar söyledik. Baktı herkes.

- Ne umursamaz kız.

- Dünya umurunda değil.

- Bu kız yaşlanmaz.

Üzülmüyorum sanıyorlar. Hiç üzülmedim. Hiç kırılmadım. Hiç ağlamadım. Hiç kimse yakmadı canımı. Sorsan zaten "bana bir şey olmadı."

Annemin yaptığı en iyi işti sanırım bana aldırdığı tiyatro dersleri. Hayatımı bi sahneye çevirip oyunculuğumu konuşturmak çok işime geldi gerçekten.

Kapandı perde. Yine kaldık başbaşa. Bi şişe, bi kadeh, bi hatıra, bi rüya...

Hepsi için içiyoruz artık. "Şerefe!"

Mutluluklar diliyorum. Yeni kadının ve sana kaldırıyorum kadehimi. Rüyamı da hatıralarımın en derinine gömüyorum. Mavi gömleğin, bej keten pantolonunla birlikte "ölü hatıralar mezarlığına" gönderiyorum. Ve tekrar kadehim senin için havada "şerefe ufaklık"...

2 yorum:

  1. Gereksiz, etkileyici ama gereksiz. Seni incitenin bunları okuyup egosunun tatmin olduğu kesin o yüzden gereksiz. Sana kalmalı, seninle kalmalı!

    YanıtlaSil
  2. Belki gereksiz, belki saçma. Dahası olmayacağı için sorun yok bence. Bilmesi çok daha iyi. En azından neden bitirdiğimi anlar.

    YanıtlaSil