Yıkıp, harap edip, geride bıraktıklarıyla gurur duyan canlılara sesleniyorum. Geçmiş zamanda kalmanız ve yeniden hortlamamanız için bir savaş başlatıyorum.
Tam kendi ayakların üzerinde durmaya başladığını farkettiğinde o uzaklardan gelen poyrazın etkisiyle bi sarsılırsın ya, olmasa keşke. O poyraz seni ordan oraya savurmaya çalışmasa. Debelenmesen onun kollarında.
Kendini dinlemek yerine etrafındakileri dinlediğinde neler oluyor anlarsın sanki. Anlarsın da iş işten geçer mi? Başka seçeneğin var mı?
Duyar mı? Duvar mı?
Kime neyi anlatıyorum ki ben? Kime kimi anlatıyorum?
Ağzının içine bakıyorum konuşurken. "İstediklerimi söyle" diye. Söyler mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder