Rahat rahat ağlayamaz mı insan? Ağlayamıyorum.
Her sahtekarlık yüzümde belki. Sürekli gülüyorum. Sürekli mutluyum havası tabi üzerimde.
- Öyle değil.
Hep aynı rüyalar. Bitsin de istemiyorum ki. Rüyalarımın gitmesini de istemiyorum. Bi onlar kaldı elimde. Bi onlar.
Bende büyük bir sorun var. Ama nerde başladı? Nerede bitecek? Bilmiyorum. Ne burda aynı şeyleri hissetmek istiyorum. Ne yıkıntı, enkazları eşeleyip iyi şeyleri hatırlamak. Ben uzak olmak istiyorum.
Çok uzak. Erişilmez. Ulaşılmaz. Duyulmaz. Görülmez.
Hem gözden ırak, hem gönülden. Bi kişiye emanet edilmek istiyorum. Tek bi kişiye.
- Bıkmadın mı yalanlardan? Gerçeklere uyansana...
Uyanırım da nasıl? Rüyalarımı bile bırakamıyorken. Uyandıktan sonra yeniden aynı rüyayı görürüm diye gözlerimi kapatıyorsam?
Evet, kötü bi durum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder