26 Mayıs 2010 Çarşamba

Yüzleşme.


Önce anlamadın anlamadın. Ya da anlamak mı işine gelmedi? Anlasaydın daha mı farklı davranırdın? Akılsız kızzz!

İnatçısın. Görmek istemedin. Anlamak istemedin. Anladın. Geç kaldın!

İçindekiler bitmemişti. O geri geldi. Üstüne bi başkası, biri daha. Yetmedi ya sana. Bu sefer sana ait olmayanı istedin. İstedin gördün gününü. Sinirlendin kendine. Çıkardın hırsını herkesten. Bagırdın, cagırdın. Yetmedi! Yeter mi?

Kendine öyle bir kızmışsın ki geçmiyor sinirin. Ağlamıyorsun da. Ağlatıyorsun. Evet kızgınsın da bunun suçlusu kim? Sensin sen.

Sen istedin oldu. Sen istedin bunları. Sen istedin hayatıma karışılmasın. Sen istedin uzak olsun. Sen istedin. Onun yakınında olmamasını istedin. Bunu diledin sürekli. Uzzzaaaklarda olsun dedin. Demedin mi?

Simdi nedir bu açlık? Nedir istediğin? Kimi istedin? Ah akılsızsın kızım sen! O aklın yok ya senin!

Bir ilgi istersin. Bir ilgisizlik. Bi yakın olsun dersin. Bi uzak. Bi güzellik önemlidir. Bi insanlığı. Bi sesini duyar mutlu olursun. Bir yüzünü görür hayal kırıklığına ugrarsın.

İnsan mısın sen be? "Acın acım" diyenleri dinlemezsin. Gider seni en çok ne yaralar ne üzer seçersin. Alırsın beğenirsin. Aferin sana! Çok iyi yaptın. Aman aferin!

Üzgün müsün? Kızgın mısın? Acır mısın? Acıtır mısın? Yanar mısın? Yakar mısın? Ağlar mısın? Ağlatır mısın? Hangisi sensin? Sen misin?

Bırak doya doya üzülmeyi. Doya doya gülemezsin bile. Hepsi çok sana! Biraz mutlu olsan alırlar elinden dımdızlak kalırsın ortada. Acına acısı gibi bakanlar da kalmaz. Baktıran da olmaz. Sen var ya akılsızsın baska bir şey değil.

Akılsız kızzzz!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder