26 Mayıs 2010 Çarşamba

Boşluk Geri Döndü!




Hayırlı olsun değil mi? İçimdeki boşluk tam yok olmuşken geri döndü. Bu sefer ben yaptım ama.

"Ben yapmam." dememeli insan. Öyle bir yapıyorsun ki. Sana yakısmaz biliyorsun da geri duramıyorsun. Atıyorsun kendini en öne...

"Bu işe böyle olmaz." olmaz evet eee oldurmaya niye calısıyorsun o zaman? Sen misin büyük konusan? Al işte.!

"Hersey insanlar için" evet evet öyle. Kim? Ne? Önemi yok. Canın yanıyor mu? Evet. İçin acıyor mu? Evet.

O boşluk yeniden orda mı? Evet. Birine muhtac olduguna değil de sevgisine muhtac oldugunu dusundun mu hiç? Evet.

İşte olay bu. Aslında bizim ihtiyacımız olan biri değil. Elle tutulmayan, gözle görülmeyen ama hep var oldugunu bildigimiz o boşluğu dolduracak şey. Hani var ya... Sevgi diyorlar. Aşk diyorlar. ihtiyac diyorlar. Bi gece bile diyorlar. Orda doymak bilmeyen bi boşluk var. Aslında boşluk fln değil. Bildigin canavar.

Doyuramadın bi türlü. Açlık bitmedi. Ne versen yetmedi. Kimi koysan önüne begenmedi. En olmayacak kişiyi secti begendi bir de onu istedi.

Bakalım o seni istedi mi? İstediyse ne süreyle istedi? Ne kadar zaman isteyebilir ki? Ne kadar peşinden koşabilir ki? Ya da koşar mı?

Keyfi bilir he! Keyfi bilir evet. Sende olmayan keyifle birlikte eminim bilir. Eminim!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder