21 Nisan 2010 Çarşamba

Yine O!

Ne salağım değil mi? Üstünden o kadar zaman geçmesine rağmen hala o diyorum. Hala için için üzülüyorum. Onun gerçekten beni sevmeyeceğini bile bile o diyorum. Aptalım aptal.

Üzülmek için yer arıyorum. Kalbimi defalarca kıran, her seferinde onu gördüğümde cam kırıkları gibi canımı acıtan... Hep "O". Her seferinde yine batmak zorunda olan kağıttan yelkenliler gibi yine aklımda "O".

Gözlerini hatırladığımda bile bu kadar içim acıyorsa ben ben gerçekten insan değilim ya! Bunu kendime niye yapıyorum sanki? Etrafımda tek o yok ki... Hatta o etrafımda yok ki... Niye eski ben olamıyorum?

Hep bi intikam duygusu, kıskançlık, hala onu koruma dürtüsüyle savaşıyorum. Çocuğun mu o? Yooo... Ama o üzülmesin. O kırılmasın. Ona bişey olmasın. Tam arabesk hayat... İçin için ona mutlu olduğumu gösterme isteği duyuyorum. "Bak senle olmadığım halde mutluyum, yasıyorum." demek. İyi de ona neee???

Kendimle çelişiyorum. Çünkü artık rol mü gerçek mi? Kendim bile ayırt edemiyorum. İçimde bir boşluk var. Sanki bir şeyler alınmış, eksiltilmiş. "işte şimdi böyle yaşa bakalım. Yapamazsın kiiiiiiiiiiiiiii...." diye sesleniyor. Kapat gözlerini dinle içini. Sende de var mı böyle bişey?

Yüzüm gözüm sanki örümcek ağlarına bulanmış. Her şey buğulu. Rüya gibi... Ya da kabus... Hep siyah beyaz ve griler olduğuna inanmıştım ben. Farkettim ki. Renk yok. Ne siyahı ne beyazı ne grisi. Yok! Bitmiş...

Parça parça dökülmüş ellerine aslında ama bırakmış olduğu yere. Kırılırsa kırılsın. Ölürse ölsün demiş. O demiş ya bunu. Parçalar hem kırılmış, hem ölmüş. Diriltmek de yok onarmak da...

Öyle şeyler yapıyorum ki. Kendim bile inanamıyorum. Kimlerde teselli arıyorum? Kimler? Kim değil. Çok saçma biliyorum. Uyumuş büyümüş olmayı istiyorum belki de tam bu yüzden "uyumuş büyümüş insanlar"la dolduruyorum etrafımı. Ne kızıyorum onların sözlerine ne üzülüyorum. Gülüyorum sürekli. Yüz veriyorum. Evet hatalıyım. Evet aptalım! Defalarca söyleyebilirim. Ama faydası yok. Yaptığım şeylerin herhangi bir açıklaması da yok. Kendime ihanet ettiğime eminim ya niye yaptığımı bilen yok!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder