Nasıl bi maçtı Yarabbi? Nasıl bi heyecan? Nasıl bi mutluluk?
Maça gidene kadar çektiğimiz işkence. O çelik gibi soğuk, kalabalık, herşeyi unutturdu. Herşeyi sildi attı. Maçta yandık durduk. O heyecanla yerimize oturamadık. Sayılar atıldıkça zıpladık.
Yediğimiz her sayıya acı dolu cıglıklar atarak karsılık verdik. Mario Kasun'un yaptığı smaçlarla costuk, birbirimize sarıldık.
Evet özlemişiz bu mutlulugu. Fenerbahçe serisindeydi böyle canla başla sesimiz kısılana kadar çığlıklar attığımız. Bi o zaman gerçekten takımın ne istedigini görebilmiştik bir de çarşamba akşamı. Öyle güzellerdi ki...
Shumpert!!! Bu adamın rahatlıgına bayılıyorum. Maçta birisi serbest atış atarken arkada taklit yapıyordu. Maç baslamadan önce sarkı söyleyip dans ediyordu. Adam ne kadar rahat? Nasıl biişeydir bilmiyorum. Uzaylı olma ihtimali??? Hımmm yok yok o centilmenlikle zor... :D
Ergin Ataman'a da saygılarımı sunuyorum. Sevgiler tekrar... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder