Ben bu olanları kime anlatayım?
Kime söyleyeyim?
Ülkenin %10'unu götürmüş adamın listesine bir isim daha eklendi. Ben oldum o. Ben yaptım. Bilinçsiz değilim kesinlikle.
İmkansıza aşık oldum. İmkansızla birlikte oldum. İmkansızla uyudum. Ben bunları yaparken hepsini "sadece bi kez" diye kendime telkin edip durdum. Eee ne oldu ya?
Bembeyaz yatağın içinde, beyaz tshirtü, siyah kemik çerçeveli gözlüğü, benim karıştırdığım saçları ve gerçek gülüşüyle ben onu nasıl unuturum?
Azıcık normal olsa nasıl severdim onu, belli değil. Ama normallikten o kadar uzak ki. Evi, arabası, şoförü, hizmetçisi... Spor salonu desen ayrı bi alem.
Başıma gelenler benden başkasının başına gelseydi, ne gülerdim, ne eğlenirdim.
Dün akşam ben yanındaydım diye düşünüyorum. Ben dokundum ona, ben öptüm. Çoook uzun zaman sonra onu farkettim diyorum. Sonra da gurur duyuyorum kendimle. Ben kimden sonra onu buldum, benden sonra gidilen insanlara bak diyorum.
Bi insan içine çıkabilsek, bi tutsa elimden götürse o maça. Orda da baksa gözümün içine. Ah be hayal alemi! İşin garip tarafıysa bi kez olucak dedim, adamla 3.kez görüştüm.
Birinde ofisine gittim, 15dk diye girip 1buçuk saat kaldım. 2.sinde evine gittim sarhoş oldum. 3.sünde spor salonundaki insanlarla tanışıp ordan evine geçtim. Hayır ben mi iyi değilim? O mu? Biri bana bunu açıklasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder